Młodość
Erich von Manstein (właściwie Fritz Erich von Lewiński ) urodził się 24 listopada 1887 r. Pochodził zarówno ze strony ojca, jak i matki, ze starych rodzin wojskowych. Przyszedł na świat jako dziesiąte dziecko gen. Edwarda von Lewinskiego i piąte dziecko drugiej jego żony, Heleny von Sperling. Po chrzcie przebywał w domu ówczesnego mjr. Georga von Mansteina, który nie posiadał dzieci z siostrą jego matki. W wieku 14 lat został zaadoptowany przez to małżeństwo. W wyniku uchwały Rady Ministrów II Rzeszy Niemieckiej otrzymał nowy herb i z biegiem lat używając nazwiska "von Lewinski, zwany von Manstein", coraz częściej w skróconej formie "von Manstein". SS na rozkaz Himmlera, na skutek pogłosek o żydowskim pochodzeniu rozsiewanych przez jego przeciwników w armii, przebadało genealogię marszałka, udało się im jedynie ustalić polskie korzenie von Mansteina
Pierwsze lata spędzał w garnizonach, w których służył przybrany ojciec, w Turyngii i , a następnie w Strasburgu, w Alzacji-Lotaryngii. Tam też uczęszczał w latach 1894- do liceum. W Wielkanoc r., wstąpił do szkoły pruskiego korpusu kadetów, na początku w Plön (Holsztyn), a następne cztery lata nauki spędził w "Głównym Zakładzie dla Kadetów" w Berlinie-Lichterfelde. W marcu 1906 r., po zdaniu matury z oceną "dobry", 18 letni Erich von Manstein wstąpił jako podchorąży do 3. Spieszonego Pułku Gwardii, w którym służył do wybuchu I wojny światowej. 27 stycznia 1907 r., w dniu urodzin cesarza, Erich von Manstein został mianowany na podporucznika, ze starszeństwem od 14 czerwca 1905 r. W 1911 r. został adiutantem batalionu strzelców w swoim pułku. Od jesieni 1913 r. przebywał w akademii wojennej. Zmarł 11 czerwca 1973 w Irschenhausen.